Santa Maria

 Είμαι το απαγορευμένο αηδόνι
στην πόλη των νεκρών χελιδονιών
Στους βρεγμένους ώμους σου
Santa Maria
λεηλατούμαι από τις σκιές των ναών τους
Το ποτάμι στο εσωτερικό των μηρών μου η μόνη απόδειξη
Χάνομαι στην Νέα Ορλεάνη
χειρομαντεία του πόθου του
Γοτθική Μαντόνα
στην πλατεία του Αγίου Στεφάνου
Η πέμπτη χορδή ξεκούρδιστου βιολιού
Η νότα που απαρνήθηκε τον προβιβασμό 
Ο απαγχονισμένος άγγελος
που βρέθηκε πεταμένος στα κρύα νερά του Δούναβη
μετακόμισε προσφάτως στα νοτισμένα υπόγεια
της επιθυμίας μου

Γίνομαι la mujer sin cara
στο σκοτεινό μπαρ του Alonzo
με τον μπάρμαν να κερνάει
την υγρασία μου στους μέθυσους
αλλά τ’ όνομά μου κάνουν περιφορά
πάνω στις καυτές λαμαρίνες
του ανέγγιχτου άρτου την Ημέρα των Νεκρών

Δεν βυθίζομαι
 το νερό  επιπλέει πάνω μου
Αναδύομαι μάγισσα από την Loch Lomond
Επιστρέφω στα highlands
γυναίκα χωρίς πρόσωπο
πρόσωπο χωρίς όνομα
και αφήνω το αίμα μου στην ζαχαρένια προφορά
του Νότου

Ανασαίνω την αγάπη στα μεσογειακά νησιά
πεθαίνω ξανά και ξανά
στα απαγορευμένα μπαλκόνια με θέα
το απέραντο γαλάζιο της ηδονής του
Θα σου μιλώ μόνο στην γλώσσα
που κάποτε με νανούρισες
Μην όμως ικετεύεις να σου ανοίξω
Δεν κατοικώ σε σπίτια κλειστά
Και το όνομά μου δεν έχει σημασία   

Δεν επιβιώνω ποτέ
στις χορογραφίες του Moulin Rouge
ούτε πίνομαι Dom Perignon σε κρυστάλλινο ψέμα
Ζω στο κάρβουνο
του ηλικιωμένου καλλιτέχνη
και λιώνω χωρίς ντροπή
στα λεηλατημένα σκαλιά της Montmartre
Απολαμβάνω τα βήματα της φωτιάς
στην παγωμένη Champs Élysées
ένα σάρκινο hang στα χέρια του κυρίου
που  με τρυφερότητα
σε ατσάλινη λεπίδα μετατρέπει το κορμί μου
Ταιριάζω απόλυτα στην ανοιχτή πληγή του

Είμαι η αιρετική της ρυθμικής ανάσας
Ζω σ ένα κουτί κλεισμένη
και μόνο όταν το μαύρο μου στο κόκκινο ματώνει 
γίνομαι το γάντι που σε οδηγεί
στην απαγκίστρωση
από την αθωότητα της νομιμότητας

Μην με παρεξηγείς, μαέστρο
Δεν είμαι συνταξιδιώτισσα  κανενός ονείρου
Ούτε συντροφεύω ανεκπλήρωτους ανθρώπους

Είμαι μόνο ένα ανώνυμο οδοιπορικό
στις δακρυσμένες στέγες του έρωτα

_από το βιβλίο 'Εμπόδια Φτερά'

Mε τις ειλικρινείς ευχές μου
για Αγάπη και Ευτυχία
όπως ο καθένας μας την ορίζει

Μαρία Ροδοπούλου

Άναρχο Όνειρο - Reboot

Horror Intermission
Let us for a while to breath
just a tiny drop
of hope and dream
I will find my keys if you promise
you will look out for them

τόσοι δρόμοι
στα δάχτυλα κρεμασμένοι
αλλά εσύ ...

Είσαι το άναρχο όνειρο
της μακαριότητας του Ύπνου
Παράνομα θρυμματίζεις
την αποχαύνωση των πρωινών
πολλαπλασιάζοντας
στα κρυφά μενεξελιές νύχτες

Είσαι το εδάφιο του πειρασμού
στην παλαιωμένη βίβλο
της μελαγχολίας μου


Μαρία Ροδοπούλου


Καλές Γιορτές... ονειρικές...